Nog een body

Op vraag van....een body met naam en konijntje van op het geboortekaartje

Een kleedje voor mezelf

Na enkele kleedjes voor mijn dochter te hebben gemaakt wordt het hoog tijd dat ik mezelf eens verwen. Toen ik vorige week in de stoffenwinkel rond neusde was het zo moeilijk om een keuze te maken.... Ik zag zoveel moois en wou zoveel uit proberen.
Maar ik ken mezelf, altijd alles meenemen wat mooi is om er van alles mee te willen maken. Alleen na maanden blijft de stof liggen en komt er van de goede voornemens niets in huis. Oorzaak? Tijd te kort zeker.
Deze keer dan maar slim te werk gegaan. Ik koos er één stofje uit die mijn volledige voorkeur had. Oud roze met en glans erop in Jersey.  Nu al de stof maar welk een model zal het worden? Weer kiezen. En kiezen is toch zo moeilijk hé. Ik koos voor en jurk in de A-lijn. Dus heel veel stof nodig.
Eenmaal thuis wou ik er direct aan beginnen. Alleen komt er altijd van alles tussen waardoor ik nooit kan doorwerken. Patroon uitsnijden.....en dan tot het besef komend dat een kleedje in de A-lijn toch niet zo bij dat stofje past. Dus....ander patroontje uittekenen en knippen. Oeps...stof dan toch te dun misschien beter om het kleedje te voeren. Help als er nu iets is waar ik tegen op zie is een gevoerd kleedje maken. Toch de stap gewaagd om het te proberen. Stap voor stap met het boek van 200 jurken. Een zalig boek waar alles stap voor stap wordt uitgelegd.
Met vallen en opstaan is het me gelukt om mijn kleedje te maken en gevoerd! Ik ben er best wel fier op. Zo leuk om te maken. Ondertussen heb ik nog stof over door het veranderen van patroon en hiermee probeer ik een rokje te maken. We zullen zien.

kleedje

Lang, lang, heel lang geleden volgde ik avondschool 'naaien'. Ik vond het heel leuk om te doen. Met de kinderen die toen nog klein waren heb ik uren achter die naaimachine gezeten.
Maar door het drukke leven en de vele hobby's was de naaimachine in een vergeten hoekje geschoven en het ontbrak met aan tijd en aan zin om weer met stof iets te creëren.
Ook het feit dat kleine kinderen groot worden en ze het niet altijd meer leuk vonden wat mama genaaid had. Ze wilden ook eens kleren uit de winkel kopen.
Tot ik het laatste jaar tijd zat had en de dochter afkwam met een idee van een kleedje die ze wilde.
Verschillende winkels afgelopen maar er was altijd wel iets dat niet 'goed genoeg' was voor de kleine dame. Ze wou dat model maar dan in een andere stof, niet te lang, niet te kort.....
Toen ik haar voorstelde om het zelf te maken draaiden haar ogen rond....'Mama, het moet wel mooi zijn hé' Een uitdaging dus. Samen met de dochter naar de stoffenwinkel. Ze wist maar al te goed wat ze wilde. Eenmaal thuis wou ik er onmiddellijk aan beginnen. Wat was dat lang geleden zeg! Ik moest het rustig aanpakken en stap per stap de beschrijving volgen. En zie....het is net alsof fietsen...eens je het geleerd hebt leer je het niet meer af. Dit is het resultaat.

 Ik had de zin te pakken en de dochter geloofde in de naai kunsten van haar mama. Er volgde onmiddellijk een 2de jurkje.

Het volgende jurkje zal er één voor mij zijn. Die naaimachine stond veel te lang stil!

Foto traceren

In de periode dat ik door mijn schouder probleem niets kon uitsteken moest ik me met de computer bezig houden. Wat voor mij op zich geen straf is.

Uren heb ik foto's getraceerd. Avonden en dag na elkaar dezelfde foto bewerken.

Toen ik dacht dat ik het eindelijk onder de knie had stak er wel weer een ander probleem de kop op.

Maar zoals men zegt  'de aanhouder wint'.... en ja hoor het is me toch al enkele keren gelukt.

Deze getraceerde foto sneed ik uit vinyl en maakte er een kader van. Heb deze als trouwcadeau gegeven aan de dochter van een collega. Ondertussen ging ik op kraamvisite en wat deed het deugd om te zien dat de kader een mooi plekje gekregen heeft.

nog een kadertje

Ik weet er is een 'e' afgevallen. Zal deze er terug moeten op maken. Ik vond de kadertjes zo tof dat ik er maar eentje voor mezelf ook gemaakt heb.

Kader met lampje

Nog even in de archieven kijken voor een projectje vandaag.
Toen ik net mijn cameo had kon ik er niet genoeg van krijgen (nu nog niet trouwens)
Met vinyl een mooie tekst op een kadertje zetten, boterpapier voor het glas en lichtjes erachter.
Een schitterend resultaat.
Op woensdag is het altijd scrap dag met de scrap vriendinnen. Iets wat ik zelden oversla.
Een gezellige avond ideetjes uitwerken en lekker kletsen. Ook deze avond gaan we aan de slag. We hebben een scrapgroepje opgericht en onze vereniging noemt 'scrappy 2'.  Een 4 tal keer per jaar geven we cursus aan onze leden. In April komt er een moeder en kind scrap die we deze avond gaan uitwerken.
Bij deze het projectje dat ik ooit maakte voor de 2 scrapvriendinnen.

Later hoop ik hier ook nog wat scrap projecten te plaatsen.
En onderstaande maakte ik om op zieke bezoek af te geven.

Ook mappen kan je met vinyl een bijzonder look geven.

Een simpele witte map. Maar na een namiddag in mijn handen kan je onmiddellijk zien van wie ze is.

 

Dit is de combinatie van een foto traceren en werken met vinyl. 

Na een paar avonden prutsen om het traceren onder de knie te hebben kwam ik tot volgende getraceerde foto.  Maar waar zou ik die nu aanbrengen? 

In de kast lag nog een nieuwe eenvoudige map. En ja hoor het lukt. Je map mag wel niet van karton zijn maar er moet een glanslaagje op zijn. Is niet helemaal perfect maar kan ermee door.

Wijnrekje met vinyl

Nog even een ideetje met vinyl.
Kreeg plots een uitnodiging om de volgende dag eentje te gaan drinken op een vriend zijn 50 ste verjaardag. ' T ja het eerste waar ik dan aan denk 'wat gaan we meenemen?'
En dan nog voor een man......Dan denk je aan een goede fles wijn....champagne....
Wijn krijgen is leuk maar niet echt origineel. Dan maar een wijnrekje wat aangekleed met vinyl.

Juwelen

Even iets anders in de handen nemen.
Bij het schoonmaken van de scrap kast kwam ik nog allerlei papier tegen. Zo van die kleine boekjes om te scrappen of kaartjes te maken. Hert nadeel van zo'n boekje is dat je altijd maar enkele blaadjes gebruikt en de rest blijft jaren liggen.
Wat een mens toch allemaal spaart! Natuurlijk kan ik zo iets niet weggooien en ben ik op zoek gegaan naar iets om dit te verwerken.
Niet toevallig kwam ik met de feestdagen 2 creatieve dames tegen die juwelen maakten. En ja hoor, het papier had onmiddellijk een bestemming.

Op de koffie

Laatst moest ik op de koffie bij een vriendin. Met lege handen toe komen doe ik niet graag. Dus even naar de Action op zoek naar iets kleins.
Het dienblad trok mijn aandacht, daar kon ik wel iets mee. Eenmaal thuis gin ik aan de slag met vinyl en de sil. Van het ene kwam het andere en in de store zag ik de melkdoosjes. Met een beetje aanpassing pasten ze perfect in de vakjes van het dienblad.
Tussenin nog enkele glaasjes geëtst, opgevuld met snoepjes en klaar was kees.
Ondertussen ben ik de tel kwijt geraakt heb er waarschijnlijk al 15 gemaakt. Maar het blijft een leuk projectje.

Fles cadeau

Eens iets anders dan een gewone fles drank cadeau geven.

Met vinyl (want dit project komt vanuit de tijd dat ik me nog niet aan het etsen durfde te wagen) een tekst op een karaf gemaakt. Van de store een patroon voor een flesdoos gekocht en klaar is kees.

T-shirts met flex

In december zijn we op weekend geweest met de 2 vrienden van de wielerzoon.
'Ma....kan jij zo niet iets leuks maken voor ons 3?'

Natuurlijk jongen dat kan ik. Hup naar de action om t-shirts, vinyl uit de kast, de sil aanzetten  en aan de slag.

Een T-shirt met roep naam in de koers en het jaartal van het koers seizoen. En trots dat die grote boys waren zie ze pronken ermee. 

Natuurlijk wou de dochter ook een T-shirt voor haar en de vriendin die mee was. Even denken en dan volgende tekst erop gezet.

Maar nu konden de volwassenen toch ook niet meer achter blijven hé. Voor de 2 papa's

en de prenten die mee waren kregen er ook één

een leuk souvenir van een leuk weekend in de Ardennen.